Büna!

Heftige, indrukwekkende dag!
Vanochtend vroeg reden we de stad uit, om samen met Christina en man de gypsies te bezoeken in Filitelnic. Hier wonen écht de armsten der armsten. Onderweg hadden we boodschappen gehaald voor de negen families met maarliefst 40 kinderen! De mensen hier hebben amper te eten en hebben te maken met hele slechte omstandigheden! Het was heel aangrijpend dus! We gingen eerst naar de school van het dorpje. Alle kinderen gingen zich voorstellen en vonden de camera heel interessant. Het waren echt schatjes!
Hierna gingen we de families de voedselpaketten uitdelen. We mochten in een 'huisje' kijken... Schokkend! Er waren 2 kleine kamertjes: het eerste gedeelte was als een schuur (koud en vies) en de tweede was een minikamer die overal voor werd gebruikt: slapen, eten, wonen. Voor maar liefst 9 personen!! (Zwanger van de achtste.) Ze hebben ook 3 kinderen die overleden zijn bij een brand. Hierdoor kan ook 1 dochter van hun niet naar school: haar hand is helemaal misvormd door verbranding. Bizar maar goed om dit te hebben gezien!

Vanmiddag waren we weer terug in het Kiwi House. Opeens kwam Luminita met een noodgeval van een kindje dat dringend moest worden weggehaald. We stapten direct in de auto! Het ging om een meisje van 5 maanden, waarvan de moeder ongeveer onze leeftijd is. Lumi dacht dat het meisje waarschijnlijk prostituee is en haar vriend wilde het kind niet erkennen. We kwamen in een achterbuurt met kleine huisjes. Aangekomen bij het huis, moesten we een gammele ladder (gesteund op piepschuim) op klimmen die ons naar een klein zoldertje bracht. Er stond eigenlijk alleen maar een bed en een tafel. Op het bed lag het kindje te huilen. Luminita handelde snel en niet veel later hadden we de baby op schoot in de auto. Het was bizar om te zien dat de moeder geen enkele emotie toonde en geen afscheid nam van háár kindje. Het greep ons erg aan! Thuisgekomen werd ze (waarschijnlijk voor de eerste keer) goed gewassen en kreeg ze te eten. Nu is ze alweer bij een opvanggezin.

En of het nog niet genoeg was, kwam meneer Pieffers (onze PWS-begeleider, hij zat toevallig ook in deze buurt) ook nog op bezoek ^^. Het was fijn om even ons verhaal te delen en om alles te laten zien!

Dit was zeker onze heftigste dag tot nu toe! Maar wel bijzonder om mee te maken.

X