Dag 10 Roemenië

Wat is het toch verschrikkelijk om afscheid te nemen! Morgenochtend vroeg gaan we alweer terug naar huis. Om 6 uur vertrekt het vliegtuig en om 7.20 (1 uur tijdsverschil) komen we aan in Dortmund. We gaan Roemenië ontzettend missen!

Een terugblik op onze dag. Vanmorgen gingen we heerlijk relaxt ontbijten. Hierna gingen we onze spullen alvast een beetje opruimen (het was een puinhoop: sorry mam! (;) en inpakken. We liepen voor de laatste keer naar het centrum en kochten nog wat souveniertjes! Verder hebben we in het huis nog een beetje gefilmd voor onze documentaire. 's Middags kwamen Laura en Alina nog even langs. Ze brachten een paar cadeautjes van hun moeder mee voor ons. Dat laat wel weer zien hoe lief ze hier zijn! (:

Laat in de middag gingen we met Luminita en Denisa mee naar een gezin die 2 jongetjes ( 4 en 6 jaar ) van het kiwi house hebben geadopteerd. Het waren broers van elkaar. Na ongeveer 10x verkeerd te zijn gelopen werden we hartelijk ontvangen in het huis. Héérlijke koekjes. De koekjes en cakejes (zelfgemaakt) zijn hier wel echt heel lekker ( mogen jullie ook wel maken ^^ ) De 2 jongetjes waren door het dolle heen, lekker druk dus. Ze hadden een mooie kamer en lieten die vol trots zien! Leuk om te zien dat ze al helemaal gehecht waren aan hun 'ouders' en echt een familie vormden. Mooie afsluiting van onze journey ;)

Vervolgens gingen we naar het huis van Lumi en Stefi, we waren namelijk uitgenodigd om te komen eten! Het was heel gezellig, en de laatste foto's werden genomen ter herrinering aan deze fijne mensen! Back in het kiwi huis, lagen onze kindjes al te slapen. We maakte iedereen nog even voorzichtig wakker om de laatste knuffel en kus te geven, en ook wat traantjes ;)

We kijken terug op een hele bijzondere tijd! We zijn iedereen ontzettend dankbaar (:
Voor de laatste keer groetjes uit Roemenie
X

Dag 7/8/9 Roemenië

Wat een drama! Ons blog heeft het 3 dagen lang niet gedaan L en we hadden ondertussen weer zoveel te vertellen en beleefd ^^ haha. Maar goed, we zijn blij dat we weer kunnen posten en hier dus een verslag van 3 dagen (:

Dag 7

Drag? oameni,

We beleven heel wat avonturen hier! Gisternacht was het weer zover. We zullen eerst onze dag vertellen J. ’s Ochtend gingen we naar het kantoor van Christina om haar daar te interviewen. Ze belde ons dat we met de taxi zouden worden opgehaald. Een minuut later stond de taxi voor ons huis. We gaan nooit met de taxi en al helemaal niet in het buitenland, dus het was best een belevenis ^^. Het verkeer is hier echt vreselijk! Mensen rijden heel hard en houden zich niet echt aan verkeersregels. Je hoeft niet eens een riem om achterin (dus dat wordt weer wennen in Nederland). Gelukkig kwamen we veilig aan bij het kantoor. Het interview ging heel goed!
’s Middags gingen we nog eventjes de stad in en daarna met Denisa (dochter van Lumi) naar haar school. Ze zit op een school voor muziek en kunst, dus dat was heel leuk. We mochten kijken bij de repetitie van hun schoolgala, leuke ervaring! Ze gingen muziek maken en het was echt heel goed!
Aan het eind van de middag gingen de oudste kinderen en Lumi’s gezin naar een conferentie in Cluj.
’s Avonds gingen we met z’n tweeën uiteten en daarna naar de bioscoop. We waren heel benieuwd naar de Roemeense bioscoop en het kostte maar 2 euro! Omdat we alleen een Engelse film konden verstaan gingen we naar Skyfall. Hahaha, we dachten dat we James Bond niet zo leuk zouden vinden maar uiteindelijk was hij best leuk! We waren de enige in de zaal die soms niet durfden te kijken. Na de film liepen we vrolijk naar huis. We wisten niet precies hoe laat het was, want mijn mobiel was uitgevallen en dat was de enige mobiel die we bij ons hadden. Aangekomen bij ons huis belden we aan.. en belden aan. Klopten op de ramen maar de mama sliep al en hoorde ons niet. Big problem! Dit betekende dat we heel de nacht buiten moesten doorbrengen. En het was al heel koud geworden! Eerst moesten we er nog om lachen maar na een tijdje drong het toch echt tot ons door: het zou een lange (en koude) nacht worden! We hebben nog nooit zo verlangd naar een bed. We gingen bedenken wat we zouden kunnen doen. In mijn tas had ik het visitekaartje van Christina en bij het eerste restaurant die we tegen kwamen mochten we de telefoon gebruiken. Helaas nam Christina niet op. Toen zijn we naar de Mac gelopen (we moesten heel nodig naar de wc), maar eenmaal aangekomen was die al gesloten! Toen zijn we maar naar het restaurant gegaan waar we die avond hadden gegeten. Deze was tot 6 uur open, dus daar zouden we in ieder geval heel de nacht kunnen blijven. Daar vonden we nog een papiertje met het telefoonnummer van Luminita in mijn tas. We mochten de telefoon van de serveerster gebruiken en gelukkig nam Lumi op. We voelden ons wel een beetje schuldig dat we haar wakker hadden gebeld. Lumi belden naar het Kiwi huis en zorgde ervoor dat er iemand voor ons open zou doen. Na 2 uur ‘gezwerfd’ te hebben, konden we gelukkig toch nog naar huis.

Dag 8

Vanochtend begonnen we de dag anders dan normaal. We gingen namelijk barbecueën in het mooie park waar we vorige week zondag ook al waren geweest! Laura en Endre hadden allemaal vlees meegenomen, waaronder traditioneel Roemeens vlees, Mici. Terwijl de mannen, Endre en opa, het gingen voorbereiden nam Laura ons mee naar de Zoo. Voor maar 5 lei, dat is ong. 1 euro konden we de dieren bezoeken, leuk om dit eens te hebben gezien! Hierna gingen we eten, héérlijk! Met een volle buik keerde we terug naar ons huis. Na een uurtje uitbuiken, gingen we mee met de foundation van Jacob. We werden opgehaald en gingen naar een dorpje vlakbij Fillitelnic. De omstandigheden waren hier iets beter. De mannen gingen hier eerst met de kleine kinderen en daarna met de tieners christelijke liederen zingen, een verhaal vertellen en een quiz doen. Hierna kregen ze wat lekkers en wat te drinken. Dit was een weer iets heel anders om mee te maken maar wel bijzonder! Nog even snel een kerkje bezocht en een huisje van binnen gezien en toen vertrokken we alweer naar huis waar we rond half 8 uur aankwamen. Voorderest was het een rustig avondje.

Dag 9

Vandaag is het zondag, ons een na laatste dag al. Het gaat zo snel allemaal.
Om 10 uur begon de kerk, dus we zouden al vroeg moeten opstaan. Gelukkig hadden wij ook een uurtje extra. Waar we pas aan het eind van de dag achter kwamen. Slim ;p We gingen naar dezelfde kerk als vorige week. De mensen zijn hier heel enthousiast en maken er echt een feest van! Sommige staan te springen, sommige dansen en ze zingen heel uitbundig! De dienst duurde alleen wel 2,5 uur , dat was wel een beetje lang voor ons. Een jongen probeerde het nog een beetje te vertalen, waardoor we er nog iets van hebben begrepen. Na 2,5 uur waren we blij dat het afgelopen was haha. Na de dienst gingen we weer naar onze Roemeense opa en oma (+ de rest van de familie). Net als vorige week had ze een hele maaltijd voorbereid. Aardappels. Varkensvlees, kippenvlees, salade, en hele lekkere toetjes! Het was heerlijk! Ze zijn allemaal zo lief!

’s Middags mochten we met Laura mee naar haar werk. Ze werkt in een spa. Dus hebben we nog ruim anderhalf uur in een spa doorgebracht, met een bubbelbad, sauna, een zout bad enz. Fijn om eens even te relaxen en te ontspannen. Terug in het Kiwihuis, waren onze kindjes alweer terug uit Cluj. We namen het jongste meisje, Denisa mee naar de Mac, voor een donut. Lief om zulke kleine handjes in je eigen hand te voelen. Dan besef je toch weer, dat dit meisje is afgestaan door haar moeder, en geen echte familie heeft. Het liefst zouden we ze allemaal mee naar Nederland nemen (;

Toen we naar bed wilde gaan, bleek ons halve bed erg nat te zijn.
Wat bleek, we hadden ons raam open laten staan en het had best wel eventjes hard geregend. Dus was ons deken, laken en matras lekker nat. Haha, was het wel verantwoordelijk ons twee zelfstandig naar Roemenië te sturen?! ;)

X

Dag 5/6 Roemenie

Ola Olanda.

Ce Vaci? ( hoe gaat het? )
Vandaag maar even verslag over 2 dagen, gister waren we een beetje moe (;

Dag 5
's Ochtends gingen we met Luminita, Stefi ( haar man ) en een collega naar een
'gypsyvillage' We gingen eerst boodschappen doen, en namen ook kleren en schoenen mee. Dit was voor 2 families ( 12 mensen ) die in één huis woonde, om precies te zijn: één kamer!
Dit waren eigenlijk nog slechtere omstandigheden dan in het dorpje waar we de dag daarvoor waren geweest.. en daar schrokken we al zo van. Een aantal kinderen hadden geen schoenen aan en één jongetje liep zelfs naakt ( terwijl het die ochtend best koud was ). De kindjes werden blij van ons bezoek en de meegebrachte spullen. Ze drongen om ons heen en wilden allemaal graag op de foto :) Het huisje was heeel klein, 3 bedden, een tafel en een kastje en dat was het, verbazingwekkend dat daar 12 mensen leven. Stefi vertelde ons dat het er 's winters soms -40 graden kan zijn, wat vreselijk moet zijn voor deze mensen omdat het totaal niet geisoleerd is en er overal gaten zitten.

'S avonds gingen we uiteten met de oudste dochter van Luminita, Denisa( onze leeftijd ). Ze nam ons mee naar een restaurantje in Targu Mures. Het was erg gezellig! Uiteten hier is heel goedkoop. Een grote pizza, 2 drankjes en een ijscoupe voor maar 8 euro. Dat wordt nog een keer uiteten ^^

Dag 6
Voor het eerst echt uitgeslapen, héérlijk! Na rustig te hebben opgestaan gingen we de stad in. Heerlijk even shoppen. Alleen hadden we maar 100 LEI meegenomen, dus we moeten morgen weer terug haha. Het is lastig om telkens om te rekenen: voor ons lijkt 100 LEI heel veel, maar dat is het niet (1 Lei is €0.22). We waren in 1 hele leuke winkel die we verdenken van oplichterij^^. Er waren daar hele leuke laarsjes die we wilden kopen. Maar we hadden natuurlijk niet genoeg geld. Dus we zeiden dat we later terug zouden komen om ze te kopen en toen wilde ze al het geld wat we vandaag bij ons hadden alvast hebben en dan zouden we later de rest betalen.. Ja daaag! ;)
Vanmiddag hebben we Luminita geinterviewd voor de documentaire en vanavond hebben we de kinderen meegenomen naar de Mac Donalds. Heerlijk genoten van hun Happy Meals! Het is zo leuk om ze blij te maken!

Love from Romania!

Dag 4 Roemenië

Büna!

Heftige, indrukwekkende dag!
Vanochtend vroeg reden we de stad uit, om samen met Christina en man de gypsies te bezoeken in Filitelnic. Hier wonen écht de armsten der armsten. Onderweg hadden we boodschappen gehaald voor de negen families met maarliefst 40 kinderen! De mensen hier hebben amper te eten en hebben te maken met hele slechte omstandigheden! Het was heel aangrijpend dus! We gingen eerst naar de school van het dorpje. Alle kinderen gingen zich voorstellen en vonden de camera heel interessant. Het waren echt schatjes!
Hierna gingen we de families de voedselpaketten uitdelen. We mochten in een 'huisje' kijken... Schokkend! Er waren 2 kleine kamertjes: het eerste gedeelte was als een schuur (koud en vies) en de tweede was een minikamer die overal voor werd gebruikt: slapen, eten, wonen. Voor maar liefst 9 personen!! (Zwanger van de achtste.) Ze hebben ook 3 kinderen die overleden zijn bij een brand. Hierdoor kan ook 1 dochter van hun niet naar school: haar hand is helemaal misvormd door verbranding. Bizar maar goed om dit te hebben gezien!

Vanmiddag waren we weer terug in het Kiwi House. Opeens kwam Luminita met een noodgeval van een kindje dat dringend moest worden weggehaald. We stapten direct in de auto! Het ging om een meisje van 5 maanden, waarvan de moeder ongeveer onze leeftijd is. Lumi dacht dat het meisje waarschijnlijk prostituee is en haar vriend wilde het kind niet erkennen. We kwamen in een achterbuurt met kleine huisjes. Aangekomen bij het huis, moesten we een gammele ladder (gesteund op piepschuim) op klimmen die ons naar een klein zoldertje bracht. Er stond eigenlijk alleen maar een bed en een tafel. Op het bed lag het kindje te huilen. Luminita handelde snel en niet veel later hadden we de baby op schoot in de auto. Het was bizar om te zien dat de moeder geen enkele emotie toonde en geen afscheid nam van háár kindje. Het greep ons erg aan! Thuisgekomen werd ze (waarschijnlijk voor de eerste keer) goed gewassen en kreeg ze te eten. Nu is ze alweer bij een opvanggezin.

En of het nog niet genoeg was, kwam meneer Pieffers (onze PWS-begeleider, hij zat toevallig ook in deze buurt) ook nog op bezoek ^^. Het was fijn om even ons verhaal te delen en om alles te laten zien!

Dit was zeker onze heftigste dag tot nu toe! Maar wel bijzonder om mee te maken.

X

Dag 3 Roemenië

Büna Olanda,

Wat een super leuke dag was het vandaag!We hadden niks op de planning staan, dus het zou een relaxt dagje worden.Heerlijk genieten van ons gezinnetje :) Gister hadden we het idee om vandaag 7 uur op te staan..maar dit hebben we helaas niet waar kunnen maken ^^.We werden half 10 wakker, gewoon te moe ;)
Na een lekker ontbijtje gingen we naar liepen we naar het centrum van Targu Mures.Aantal foto's genomen, en nog eventjes de stad verkend. Toen we een kerk inliepen,kwamen we een nederlands stel tegen. Deze mensen kwamen al 20 jaar lang in Roemenieen verleenden hier humanitaire hulp. De situatie was zeker vebeterd in Roemenie, vertelde ze ons! Leukom ook weer eventjes nederlands te praten! (:

's Middags kwamen de kinderen thuis van school. Heerlijk eventjes met ze gespeeld. Daarna gingen we even praten met Luminita, de oprichtster van het kiwi house en zij is hier ook elke dag aanwezig. We hebben gepraat over de situatie hier, het adoptieproces en de kinderen! Weer veel geleerd!
Hierna hebben we de kinderen de meegebrachte cadeautjes gegeven! Wat was het leuk om te zien hoe blij ze er van werden! De rest van de avond stuiterden ze heel het huis door, vol met adrenaline. We zijn al helemaal in de familie opgenomen en hebben ze net op bed gelegd. Pfoee, even bijkomendus;-).

Lots of Love from Romania

Dag 2 Roemenië

Büna Olanda! (Nieuw woord geleerd vandaag (-:)

Weer een drukke dag! Vanaochtend hadden we om 10 uur afgesproken bij de kerk van Christina. Natuurlijk waren we een beetje laat (as ussual ^^), waardoor iedereen ons rennend door Targu Mures zag gaan. Gelukkig was Christina er ook nog niet en begon de kerk wat later! Het was een evangelische kerk, dus er werd vrolijk gedanst en gezongen. Het duurde wel 2,5 uur!! Omdat we voor de eerste keer in de kerk waren, moesten we gaan opstaan en iedereen ging uitbundig klappen. Iedereen is heel gastvrij hier in Roemenie. We werden uitgenodigd om na de kerk mee te gaan met Fransisca's familie (Fransisca heeft bijna heel onze reis geregeld) om te gaan luchen. Wat een lieve mensen! De hele tafel werd volgezet met allerlei soorten eten.. en wat was het lekker! Moeder had erg haar best gedaan en het enige wat ze telkens zei als we haar bedankte, was: 'God bless you!'
Hierna namen ze ons mee naar een heel mooi park, waar we uitzicht hadden op heel Targu Mures. We liepen door het park heen en zaten heerlijk in het zonnetje!

Om 4 uur hadden we alweer een andere afspraak. We gingen met Christina en haar man naar 2 jongeren die in een weeshuis zijn grootgebracht. We hebben ze vragen gesteld over hun leven in het huis en de tijd daarna. Het waren hele aardige mensen en we hebben het heel gezellig gehad!

We kwamen om 7 uur thuis en een uurtje later kwam 'onze' familie thuis! Wat een leuke kinderen! Onze haren werden gelijk gevlochten en een ander begon ons zijn zelfgemaakte vliegtuig uit te leggen. De familie bestaat uit: Andrei (12), Ioana (10), Roza en Cosmina (9), Denisa (4), Robi (3) en Kevin (2). De eigenaren van het huis zijn Luminita en Stefan. Zij hebben zelf nog 4 kinderen waarvan 1 meisje van onze leeftijd. Lumi en Stefi wonen zelf niet in het huis, maar komen hier wel elke dag!
Morgen gaan de kinderen vroeg naar school, dus dat wordt vroeg opstaan! (7 uur ;o)

God bless you!

Dag 1 Roemenië

Ola Olanda,

Even een uitrust momentje om alle gebeurtenissen te laten bezinken.
Want wat hebben we al veel meegemaakt. Te beginnen met onze vlucht.
We waren al rond 5 uur in Parijs. Na 3 uur en vele wuifjes naar ouders,
kwamen we de beveiliging door. Kletsend gingen we in de rij staan, wachtend om
het vliegtuig in te gaan, toen we werden aangesproken een man uit Parijs die vloeiend
Nederlands kon spreken. Een aardige man, maar tegelijk ook een beetje raar. We wilden liever niet naast hem zitten.. Máár toen kwamen tussen roemenen (zigeuners?) te zitten. Nou, we zijn nog nooit zo hard uitgelachen. Ze waren niet te verstaan, belahve een paar woorden engels, maar het was duidelijk dat ze het over ons hadden. Ongeveer het halve vliegtuig keek ons aan. Zijn wij aliens? ;) Verder ging de vlucht goed!
Maar toen kwamen we achter een hééél groot probleem. Als laatste aangekomen bij de uitcheckbalie, bleek Marlon der ID weg te zijn. Paniek! Nergens te vinden en dat betekent dat je het land niet in mag. Dus Marlon met bewaker terug naar het vliegtuig, Hanna ondertussen volop de tas onderzoeken. Gelukkig bleef de frans-nederlandse vriend bij ons. ( hij was toch wel aardig haha ) Marlon kon haar ID niet vinden in het vliegtuig, maar toen opeens had een man hem gevonden onder onze stoel. Relieved! Aangekomen in de aankomsthal stond Cipri ( een man van het weeshuis ) en vriend ons op te wachten. Ook onze vriend kreeg een lift, uiteindelijk zaten we dus toch nog naast hem ^^. Onze taxichauffeurs kenden al een paar nederlandse woorden: 'kaaskoppen' en 'ga toch fietsen'.
Het huis is super mooi, groot en in het centrum van Targu Mures. De mama van toen kon geen woord engels maar was wel heel lief! Elke dag is er een andere mama die zorgt voor de kinderen. Na een lange dag gingen we om 2 uur slapen.

Vanochtend bij het ontbijt, ontmoette we de nieuwe mama en de twee jongste jongetjes, Robbie (3) en Kevin (2). Ze zijn echt heel lief! De rest van de 'familie' is nu Bucharest, en komen morgenmiddag thuis. Na het ontbijt gingen we met z'n 2en even Targu Mures verkennen. Mooie, oude, kleurrijke staden heeeerlijk weer! 's Middags gingen we met Christina ( een oprichster van veel projecten onder wezen hier in de buurt ) en haar man naar een appartement waar 6 volwassen meiden die hun hele jeugd in verschillende weeshuizen hebben doorgebracht. Onder hele zware omstandigheden! Ze vertelde hun ons verhaal, wat erg aangrijpend was. Zo begon één van de meiden te huilen omdat ze eigenlijk niemand had en van de ander wilde de familie niks afweten! Ze vonden het fijn dat ze even gezelschap hadden, en wilde graag met ons op de foto ( zie foto's ). Een van de meisjes, met als toekomstdroom nagelspecialist te worden, wilde graag Marlons nagels doen haha. Het was een heftige en mooie middag. We zijn net klaar met avondeten, wel eventjes wennen hoor ;) Vanavond nog even sightseeing doen, en morgenochtend lopend naar de kerk van Christina.

We laten snel weer wat van ons horen!

s?rut, Marlon en Hanna

Time to go!!

Even een kort berichtje (: Over een paar minuten is het zover!

Met de auto gaan we naar Parijs en vanaf daar gaan we vanavond om 9 uur vliegen!

We komen rond middenacht aan en wordt daar opgehaald door de nog mysterieuze man ^^ haha.

Na een kort nachtje slapen zullen we zaterdag al vroeg op pad gaan.

Exited to go! :)

X

Het reisgezelschap Hanna en Marlon